De boekenkast van mijn ouders was een mengelmoesje. Naast een flink aantal romans uitgegeven door Callenbach-Nijkerk (protestantse signatuur), boeken over de Tweede Wereldoorlog (Loe de Jong), boeken over Twente, ook boeken met een sociaal-democratische signatuur zoals van Theun de Vries en natuurlijk van Piet Bakker. Alleen daarom al moest ik met mijn kroost naar de musical Ciske de Rat. Omdat de recensies lovend waren had ik ze beloofd dat we dit keer naar een grote musical zouden gaan. Bij reservering van de voorstelling kreeg ik een hartverzakking, ik moest diep in de buidel tasten -meer dan 50 euro per kaartje- om met z'n allen de musical in Apeldoorn (Orpheus) te zien. Als erkend doorjager van het familiekapitaal ging het me nog redelijk makkelijk af. En 6 april was het zover. Het was wat je noemt een geweldige theaterervaring. Een liveorkest in de bak en een groot ensemble op toneel in een verassend wendbaar décor. Mooie muziek van Henny Vrienten (lees hier over zijn mooiste noot) en dito liedteksten. De kinderen waren verrukt. Nu ben ik nooit zo van de musical geweest, het blijft noodgewongen schematisch en relatief ondiep, en ook Ciske de Rat werkte bij mij niet echt. Voornamelijk, en nu kom ik politiek correct uit de hoek, omdat de vrouwenrollen wel erg gedateerd aandeden en op geen enkele manier een hedendaagse verfbeurt hadden gekregen. De moeder van Ciske een verdorven cafetype dat haar kind verwaarloosd, Tante Jans als begrijpende stiefmoeder die Vader neemt zoals die is ( een beetje slapjenusachtig drankorgel) en Betje het domme gansje die juist omdat ze simpel is ook zo lief is. Kortom een vrouwbeeld van het jaar toen. Piet Bakker mag dan een sociaal-democratisch schrijver geweest zijn maar op de feministische ladder van Opzij had hij ongetwijfeld laag gescoord. Het Callenbach-Nijkerk-publiek in Apeldoorn, ik voelde me bijna een buitenlander tussen hen, kon het uiteraard niet deren. Voor hen was het gesneden Veluwse koek Daar kwam nog bij dat Ciskes leven gered werd door de remmende werking van een Mariabeeldje dat hij in zijn binnenzak droeg,waardoor de kogel slechts zijn hart schampte. Leve de Musical.
1 opmerking:
Is maar goed dat je 3 kids hebt. Als je nog wat uit een vorig huwelijk had meegenomen of gratis had meegekregen was de teller nog verder opgelopen.
En je moet het eens voor de gein in guldens uitdrukken; slecht voor je bloeddruk!
Een reactie posten